مقدمه و هدف: یکی از عوامل اثرگذار در یادگیری و شرکت دانش آموزان در فعالیت های ورزشی در مدارس و دیگر محیط های آموزشی، روش آموزشی معلم هست. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش بسکتبال به روش‌های سنتی و غیرخطی بر توسعة مهارت‌های اجتماعی دختران نوجوان بود. روش شناسی: جامعة آماری پژوهش دانش‌آموزان دختر مقطع اول متوسطه بودند که تعداد 60 نفر از آنهایی که قبلا سابقة بازی بسکتبال نداشتند و از نظر جسمانی سالم بودند با میانگین سنی (3±06/13) به صورت تصادفی در گروه‌های مورد نظر (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات از پرسش‌نامة مهارت‌های اجتماعی ماتسون استفاده شد. یافته ها: میزان مؤلفه مهارت های اجتماعی مناسب، مؤلفه برتری طلبی، اطمینان زیاد به خود داشتن و مؤلفه رابطه با همسالان بر اساس روش‌های غیرخطی (TGFU و GS) به‌طور معناداری بهتر از آموزش به‌روش سنتی بوده است. اما به غیر از مؤلفه رابطه با همسالان که در روش GS بهتر از روش TGFU بود، در دیگر مؤلفه ها بین دو روش TGFU و GS تفاوت معناداری ایجاد نشد. نتیجه گیری: مربیان آموزشی می‌توانند با استفاده از رویکردهای غیرخطی، علاوه بر آموزش بازی به شیوه ای مؤثرتر نقشی هم در افزایش مهارت های اجتماعی دانش آموزان ایفا کنند.
علیزاده, لیلی, & محمدزاده, حسن. (1401). تاثیر آموزش بسکتبال به روش‌های سنتی و غیرخطی (TGFU و GS) بر توسعة مهارت‌های اجتماعی دختران نوجوان. پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 18(35), 97-81. doi: 10.22080/jsmb.2021.14253.2870
MLA
لیلی علیزاده; حسن محمدزاده. "تاثیر آموزش بسکتبال به روش‌های سنتی و غیرخطی (TGFU و GS) بر توسعة مهارت‌های اجتماعی دختران نوجوان". پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 18, 35, 1401, 97-81. doi: 10.22080/jsmb.2021.14253.2870
HARVARD
علیزاده, لیلی, محمدزاده, حسن. (1401). 'تاثیر آموزش بسکتبال به روش‌های سنتی و غیرخطی (TGFU و GS) بر توسعة مهارت‌های اجتماعی دختران نوجوان', پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 18(35), pp. 97-81. doi: 10.22080/jsmb.2021.14253.2870
VANCOUVER
علیزاده, لیلی, محمدزاده, حسن. تاثیر آموزش بسکتبال به روش‌های سنتی و غیرخطی (TGFU و GS) بر توسعة مهارت‌های اجتماعی دختران نوجوان. پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 1401; 18(35): 97-81. doi: 10.22080/jsmb.2021.14253.2870
)