طراحی مدل موانع توسعه ورزش جودو در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی، دانشگاه رازی، ایران

2 استادیار دانشگاه رازی

چکیده

هدف: هدف از انجام این پژوهش طراحی مدل موانع فراروی توسعه ورزش جودو در ایران بود.
روش‌شناسی: تحقیق حاضر از نوع ترکیبی است و طرح انجام آن از نوع متوالی-اکتشافی است. جامعه آماری این پژوهش را در مرحله کیفی صاحب‌نظران به تعداد 16 نفر و در مرحله کمی نیز روسا و معاونان فدراسیون و هیئت های استانی و ورزشکاران نخبه به تعداد 52 نفر به صورت هدفمند تشکیل می دادند. ابزار اندازه‌گیری این تحقیق در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساخت-یافته براساس نظریه داده بنیاد اشتراوس و کوربین (1997) و در بخش کمی پرسشنامه محقق‌ساخته براساس نتایج بخش کیفی بود. برای تحلیل داده‌ها در بخش کیفی از تحلیل جهت‌گیری و در بخش کمی نیز از مدل معادلات ساختاری به کمک نرم‌افزار Smart PLS 3.2.7 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج بخش کیفی نشان داد که مقوله محوری تحقیق موانع فراروی توسعه ورزش جودو در ایران می‌باشد که شامل 65 کدباز و 11 زیرمقوله موانع روساختی، موانع زیرساختی، موانع ورزشی، موانع ارتباطی، موانع مدیریتی، موانع فرهنگی، موانع اقتصادی، موانع آموزشی، موانع رقابتی، عدم توسعه مستقیم و عدم توسعه غیرمستقیم در قالب 5 مقوله اصلی شرایط علی، زمینه-ای، مداخله‌گر، استراتژی‌ها و پیامدها می‌باشد. یافته‌های بخش کمی نیز نشان داد که شرایط علی (34/0=β،10/2=t)، زمینه‌ای (52/0=β،82/2=t) و مداخله‌گر (20/0=β،45/2=t) بر موانع توسعه جودو ایران تاثیرگذار است. همچنین موانع توسعه جودو ایران بر استراتژی‌ها (91/0=β،09/34=t) و استراتژی‌ها بر پیامدها (74/0=β،113/3=t) تاثیر معناداری دارد.
نتیجه‌گیری: شرایط علی، زمینه‌ای و مداخله‌گر می‌تواند بر موانع توسعه جودو ایران تاثیرگذار باشد و فدراسیون جودو و کوراش جمهوری اسلامی ایران می‌تواند با تدوین استراتژی‌های مناسب به پیامدهای مطلوب در زمینه کاهش موانع توسعه جودو ایران دست یابد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات