مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی نسخۀ فارسی مقیاس اصلاح شدۀ انگیزۀ ورزشی ویرایش دوم بود. روششناسی: بدین منظور 200 ورزشکار با سطوح مختلف مهارتی در 11 رشتۀ ورزشی تیمی و انفرادی، نسخۀ فارسی مقیاس اصلاح شدۀ انگیزۀ ورزشی را تکمیل کردند. ابتدا با استفاده از روش ترجمه باز ترجمه، روایی صوری و صحت ترجمۀ نسخۀ فارسی پرسشنامه تأیید شد. در ادامه برای تعیین روایی سازة مقیاس از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدلیابی معادلات ساختاری، برای تعیین همسانی درونی مقیاس از ضریب آلفایکرونباخ و برای تعیین ثبات زمانی )ثبات پاسخ) سؤالات از ضریب همبستگی درون طبقهای در روش آزمون- آزمون مجدد استفاده شد. یافتهها: نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که شاخصهای برازندگی (02/0RMSEA=،96/0TLI=،97/0CFI=) از حد قابل قبول و مطلوبی برخوردار میباشند و در بخش دیگر همسانی درونی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ نشان داد که خرده‌مقیاس انگیزه درونی (80/0) خرده‌مقیاس تنظیم آمیخته (78/0)، خرده‌مقیاس تنظیم خودپذیر (77/0)، تنظیمدرونفکنیشده (75/0)، انگیزش بیرونی (77/0)، بیانگیزشی (80/0) و همسانی کل پرسشنامه (79/0) و پایایی زمانی با استفاده از ضریب همبستگی درون طبقهای برای تمامی خرده مقیاسها بیش از (75/0) می‌باشد که بیانگر روایی و پایایی مطلوب نسخۀ فارسی مقیاس اصلاح شدۀ انگیزۀ ورزشی می‌باشد. نتیجهگیری: بنابراین از نسخۀ فارسی مقیاس اصلاح شدۀ انگیزۀ ورزشی به عنوان ابزاری روا و پایا جهت ارزیابی میزان و سطح انگیزش ورزشی ورزشکاران زن و مرد در سطوح مختلف مهارتی در محیطهای ورزشی استفاده کرد.
)