هدف: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر هدف گزینی و خودگفتاری انگیزشی بر اکتساب و یادداری مهارت پرتاب دارت بود. روش شناسی: 60 دانشجوی دختر دانشگاه شهید بهشتی به طور داوطلبانه انتخاب شدند و بر اساس نمره پیش آزمون به 6 گروه تقسیم شدند. مرحله اکتساب 3 روز شامل 150 کوشش به صورت 5 بلوک 10 کوششی در هر روز بود. شرکت کنندگان بعد از گذشت 48 ساعت بی تمرینی پس از آخرین جلسه تمرین در آزمون یادداری شرکت کردند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس عاملی نشان داد که در مرحله اکتساب اثر اصلی هدف گزینی، اثر اصلی خودگفتاری و اثر تعاملی آنها معنی دار نبوده است و در آزمون یادداری اثر اصلی خودگفتاری معنادار بوده است (009/0=p) اما اثر اصلی هدف گزینی معنادار نبوده است و همچنین خودگفتاری و هدف گزینی اثر تعاملی نداشتند. نتیجه گیری: نتایج نشان می‌دهد که خودگفتاری در افزایش یادگیری موثر است. بنابراین به مربیان پیشنهاد می‌شود هنگام آموزش مهارت از خودگفتاری انگیزشی استفاده نمایند.
احمدی, نصور, عبدلی, بهروز, & براز, پریسا. (1396). تاثیر هدف گزینی و خودگفتاری بر اکتساب و یادداری مهارت پرتاب دارت. پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 13(25), 129-138. doi: 10.22080/jsmb.2017.1851
MLA
نصور احمدی; بهروز عبدلی; پریسا براز. "تاثیر هدف گزینی و خودگفتاری بر اکتساب و یادداری مهارت پرتاب دارت". پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 13, 25, 1396, 129-138. doi: 10.22080/jsmb.2017.1851
HARVARD
احمدی, نصور, عبدلی, بهروز, براز, پریسا. (1396). 'تاثیر هدف گزینی و خودگفتاری بر اکتساب و یادداری مهارت پرتاب دارت', پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 13(25), pp. 129-138. doi: 10.22080/jsmb.2017.1851
VANCOUVER
احمدی, نصور, عبدلی, بهروز, براز, پریسا. تاثیر هدف گزینی و خودگفتاری بر اکتساب و یادداری مهارت پرتاب دارت. پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 1396; 13(25): 129-138. doi: 10.22080/jsmb.2017.1851
)