چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین سبکهای رهبری با میزان اثربخشی مسؤولین ادارههای تربیت بدنی استان لرستان بود. این تحقیق از نوع توصیفی همبستگی و به شکل میدانی انجام شد. جامعة آماری پژوهش شامل کلیه مدیران و مسؤولین شاغل در ادارههای تربیت بدنی شهرستانها و بخش‌های استان لرستان در سال 1386 بودند (32=N). نمونه آماری برابر با جامعة آماری در نظر گرفته شد. ابزار جمع آوری دادهها شامل سه پرسش‌نامه ویژگیهای فردی، سبکهای رهبری باردنز و متزوکاس و اثربخشی تالکوت پارسونز بود. از روش‌های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و. . . . ) برای توصیف یافتهها و از آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک سویه) برای آزمون فرضیههای تحقیق استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان داد 22% مدیران از سبک وظیفه مدار، 31% از سبک رابطه مدار و 47% از سبک تلفیقی استفاده میکنند. همچنین، اثربخشی 21% مدیران در حد ضعیف، 56% در حد متوسط و 23% در حد خوب بودهاست. در آزمون فرضیههای تحقیق تنها بین سبک رهبری وظیفه مدار با میزان اثربخشی مسؤولین رابطه مثبت معنیدار مشاهده شد (004/ 0= P و 49/ 0 = r). به علاوه، بین ویژگیهای فردی با میزان اثربخشی و سبکهای رهبری انتخابی رابطه معنیدار مشاهده نشد، تنها بین میزان اثربخشی و تعداد دورههای آموزشی گذرانیده شده رابطه مثبت معنیدار مشاهده شد (42/ 0= P و 017/ 0= r). با توجّه به یافتههای تحقیق پیشنهاد میشود به منظور ارتقای سطح دانش و آگاهی مدیران ورزشی و آشنایی آنان با روش‌های نوین مدیریتی به خصوص در سطح استانهای محروم مانند لرستان، با برگزاری دورهها و کارگاههای آموزشی ویژه به آنان کمک شود تا بتوانند با انتخاب سبک رهبری مناسب در محیط سازمان ورزشی تحت پوشش خود مدیران مؤثّر و موفقی باشند.
)