تدوین مدل نظری راهبردها و پیامدهای مشارکت ورزش تفریحی در بین اقوام ایرانی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته دکتری مدیریت راهبردی در سازمان ها و رویدادهای ورزشی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران

2 دانشیار مدیریت ورزشی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران

3 استاد مدیریت ورزشی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران

4 استاد مطالعات فرهنگی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران

10.22080/jsmb.2024.19151.3380

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر، شناسایی راهبردها و پیامدهای مشارکت ورزش تفریحی اقوام ایران است.

روش‌شناسی: این پژوهش از نوع پژوهش‌های اکتشافی و دارای ماهیّت کیفی است که به صورت پی‌درپی انجام پذیرفت. مطالعه اسناد بالادستی و مصاحبه فردی و نیمه‌ساختارمند به منظور گردآوری داده‌ها با 18 نفر از صاحب‌نظران حوزه مدیریت ورزشی و جامعه شناسی آگاه به موضوع پژوهش انجام شد که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و با تکنیک گلوله برفی انتخاب و تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. روایی این پژوهش توسط مصاحبه‌شوندگان و سپس اساتید متخصص مورد بررسی قرار گرفت و تأیید گردید. پایایی نیز با استفاده از روش مطالعۀ حسابرسی فرآیند نتایج 84% به دست آمد. سپس داده‌های حاصل از مصاحبه‌ها به روش گرندد تئوری در سه مرحله کدگذاری‌های باز، محوری و گزینشی تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: یافته‌ها بیانگر وجود 73گویه مؤثر در بحث راهبردها بود که در 17 مقوله فرعی (مؤلفه(؛ تبلیغات و بازاریابی، ترویج به وسیله رسانه، آموزش ورزش تفریحی اقوام به طور مستقیم و غیرمستقیم، راهبردهای حمایتی و تشویقی، ایجاد تعامل با سایر اقشار و اقوام ایرانی، جشنواره‌های فرهنگی و ورزشی، الزامات قانون‌گذاری و ساختاری، تحقیقات بنیادی و برنامه‌محوری، برابری ورزشی و جنسیتی، جهانی‌سازی ورزش تفریحی، اماکن ورزش تفریحی و فضاهای طبیعی بود که در هفت مقولۀ اصلی دسته‌بندی شدند. همچنین در بحث پیامدها نیز در 6 مقولۀ فرعی در 3 مقولۀ اصلی توسعه اقتصادی، فردی - اجتماعی و فرهنگی طبقه‌بندی شدند.

نتیجه‌گیری: به طور کلی براساس یافته‌های این پژوهش، راهبردها و پیامدهای ارائه شده می‌تواند به مسئولین حاکمیّتی در راستای بهبود کیفیت زندگی اقوام و ایجاد عدالت اجتماعی در ورزش استان‌ها و در نتیجه توسعه ورزش تفریحی کمک شایانی نماید.

کلیدواژه‌ها

موضوعات