آموزش و تمرین بینایی پردازش عصبی-بینایی و همچنین برخی از عملکردهای مغز را بهبود می‌بخشد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات بینایی بر مهارت‌های بینایی، موج آلفا و عملکرد ضربه پات گلف بود. روش‌شناسی: پژوهشی نیمه-تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون انجام شد. 30 دانشجوی دختر غیرورزشکار با میانگین سنی (3/2±2/22) سال به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و پس از داشتن شرایط ورود به تحقیق به طور تصادفی به دو گروه 15 نفره (تمرینات بینایی و کنترل) تقسیم شدند. گروه تمرینات بینایی به مدت 16 جلسه تمرینات جسمانی گلف را همراه با تمرینات بینایی انجام دادند. گروه کنترل نیز به مدت 16 جلسه تمرینات جسمانی گلف را انجام دادند. آزمون‌های بینایی ( حرکات ساکادی، هماهنگی چشم-دست و بینایی پیرامونی) در پیش‌آزمون و پس‌آزمون از آزمودنی‌ها به عمل آمد. از دستگاه نوروفیدبک دو کاناله جهت ثبت موج آلفا در نواحی Cz و P1 استفاده شد. عملکرد شرکت‌کنندگان نیز به صورت خطای شعاعی ضربات پات گلف ثبت شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره در سطح معناداری ( 05 /0< p) تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد تمرینات بینایی به همراه تمرین جسمانی تأثیر معناداری بر مهارت‌های بینایی، موج آلفا و عملکرد ضربه گلف داشت ( 05 /0< p). گروه تجربی تعداد ساکاد بیشتر، هماهنگی چشم–دست بیشتر و بینایی پیرامونی بهتری نسبت به گروه کنترل داشت. همچنین موج آلفا و خطای عملکرد در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان می‌دهد که تمرینات بینایی می‌تواند مهارت‌های بینایی خاص را بهبود بخشد و منجر به افزایش فعالیت عصبی و عملکرد حرکتی شود.
)