مقدمه و هدف: تولید و تجارت لوازم ورزشی امروزه جزء لاینفک اقتصاد کشورها به شمار می‌رود و از سوی دیگر این امر به عنوان یکی از سیاست‌های سازمان‌های مرتبط با ورزش درکشورها شناخته می‌شود. با توجه به گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات، توسعه تجارت داخلی از این امر مستثنی نبوده و بحث تجارت الکترونیک در صدر اولویت‌های سازمان‌ها و شرکت‌های متفاوت قرار گرفته است. یکی از مهم‌ترین مراحل در برنامه‌ریزی تجارت الکترونیکی شناسایی موانع پیادهسازی تجارت الکترونیک در سازمان‌ها و شرکت‌ها می‌باشد. در این راستا تحقیق حاضر به شناسایی محدودیتهای فنی و غیرفنی پیادهسازی تجارت الکترونیکی در شرکت‌های تولیدکننده‌ی کالاهای ورزشی می‌پردازد. روش‌شناسی: این پژوهش از نوع توصیفی - پیمایشی است. با استفاده از پرسش‌نامه‌ی برگرفته‌شده از پرسش‌نامه مقدسی (1385) انجام شد. جامعه‌ی آماری این پژوهش را مدیران شرکت‌های تولیدکننده‌ی کالاهای ورزشی در استان آدربایجان‌شرقی که بر اساس فرمول مورگان 44 شرکت به عنوان نمونه‌ی آماری انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از آزمون کلموگروف اسمیرنف جهت مشخص کردن نرمال بودن جامعه و جهت بررسی پایایی پرسش‌نامه از آلفا کرونباخ استفاده شده است. جهت آزمون فرضیه‌ها، از روش رگرسیون لجستیک در سطح 05/0=α استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج به دست آمده از تحقیق نشان داد که موانع اقتصادی (05/0p= و488/8X2=) در پیادهسازی تجارت الکترونیکی کالاهای ورزشی تأثیر معنی‌دار دارد. ولی موانع فنی (472/0p= و513/0-X2=)، موانع فرهنگی- اجتماعی (489/0p= و480/0-X2=) و موانع قانونی- مقرراتی (089/0p= و614/0-X2=) در پیادهسازی تجارت الکترونیکی کالاهای ورزشی تأثیر معنی‌داری ندارد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده لزوم رفع موانع اقتصادی جهت پیادهسازی تجارت الکترونیکی در شرکت‌های تولیدکننده‌ی کالاهای ورزشی استان ضروری به نظر می رسد.
)