مقدمه و هدف: کنترل موفقیت آمیز زمان بندی پیش بین انطباقی منوط به عمل سیستم حسی است. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر اطلاعات بینایی و حس عمقی بر دقت تکلیف زمان بندی پیش بین انطباقی در ورزشکاران مبتدی هندبال بود. روش شناسی: بدین منظور، 10 دختر ورزشکار مبتدی هندبال (با میانگین سنی 4/0±3/15) در آزمون زمان بندی پیش بین انطباقی شرکت کردند. در آزمایش اول، شرکتکنندگان به منظور بررسی اهمیت دسترسی به اطلاعات بینایی در زمان های متفاوت حرکت محرک شش بلوک انجام دادند. در آزمایش دوم، جهت بررسی تأثیر دست کاری اطلاعات حس عمقی بر دقت زمانبندی پیش بین انطباقی، افراد ابتدا در پیش آزمون شرکت کردند. در پس آزمون حس عمقی افراد با استفاده از اعمال ارتعاش بر کف دست، دست کاری شد تا عملکرد افراد در زمان بندی پیش بین انطباقی در پاسخ به انحراف اطلاعات حس عمقی بررسی گردد. یافته ها: نتایج نشان داد که اطلاعات بینایی به دست آمده از آغاز و پایان حرکت نقشی بسزا در عملکرد موفقیت آمیز افراد در زمانبندی پیش بین انطباقی ایفا می کند. همچنین اطلاعات حس عمقی در کاهش خطای زمان بندی پیش بین اثرگذار است. نتیجه گیری: این یافته ها بر اهمیت اطلاعات حس عمقی و بینایی در کنترل تکالیف زمان بندی پیش بین انطباقی تأکید می کند.
حاتمی شاه میر, الهام, طهماسبی بروجنی, شهزاد, & حسن بارانی, فریبا. (1396). تأثیر اطلاعات بینایی و حس عمقی بر دقت زمان بندی پیش بین انطباقی در ورزشکاران مبتدی هندبال. پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 13(26), 141-155. doi: 10.22080/jsmb.2017.1874
MLA
الهام حاتمی شاه میر; شهزاد طهماسبی بروجنی; فریبا حسن بارانی. "تأثیر اطلاعات بینایی و حس عمقی بر دقت زمان بندی پیش بین انطباقی در ورزشکاران مبتدی هندبال". پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 13, 26, 1396, 141-155. doi: 10.22080/jsmb.2017.1874
HARVARD
حاتمی شاه میر, الهام, طهماسبی بروجنی, شهزاد, حسن بارانی, فریبا. (1396). 'تأثیر اطلاعات بینایی و حس عمقی بر دقت زمان بندی پیش بین انطباقی در ورزشکاران مبتدی هندبال', پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 13(26), pp. 141-155. doi: 10.22080/jsmb.2017.1874
VANCOUVER
حاتمی شاه میر, الهام, طهماسبی بروجنی, شهزاد, حسن بارانی, فریبا. تأثیر اطلاعات بینایی و حس عمقی بر دقت زمان بندی پیش بین انطباقی در ورزشکاران مبتدی هندبال. پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 1396; 13(26): 141-155. doi: 10.22080/jsmb.2017.1874