با توجه به اهمیت ورزش تربیتی در مدارس مقاطع پایه‌ای کشور، لزوم توسعه‌ی ورزش برای این مدارس کاملا مشهود است که اولین گام برای رسیدن به توسعه‌ی پایدار، بررسی موانع و رفع آنان می‌باشد. لذا این تحقیق جهت بررسی موانع توسعه‌ی ورزش مدارس در سطح آموزش و پرورش استان مازندران می‌باشد. روش اجرای این تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشى است. نمونه‌ى آمارى پژوهش 50 نفر از متخصصین ورزش مدارس است که شامل، اعضای هیئت علمی که سابقه حضور در آموزش و پرورش را داشته‌اند، مدیران و کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش استان و معلمین تربیت بدنی دارای تحصیلات کارشناسی ارشد و یا دکتری می‌باشند. ابزار جمع‌آورى داده‌ها پرسشنامه‌ى محقق ساخته‌اى است که شامل گویه‌هاى مربوط به عوامل درونى و بیرونى است. تعدادى از اساتید و کارشناسان صاحب نظر، روایى این پرسشنامه را تأیید کردند. پایایى آن را نیز روش آلفاى کرونباخ تأیید نمود. براى تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آزمون فریدمن استفاده شده است. یافته‌هاى پژوهش نشان داده است که در محیط درونی سازمان ابعاد مدیریتی، انسانی، مالی، امکانات و زیر ساخت‌ها و ساختار سیستم آموزش و پرورش به ترتیب در اولویت موانع اثرگذار بر توسعه‌ی ورزش مدارس ابتدایی می‌باشند. از طرف دیگر در محیط بیرونی سازمان ضعف در محیط فرهنگی، عدم استفاده از تکنولوژی، محیط اجتماعی ناسالم، عدم وجود قوانین و رکود محیط اقتصادی به ترتیب در اولویت اثرگذاری هستند. عدم توسعه ورزش مدارس ابتدایی راه را برای توسعه‌ی ورزش همگانی و قهرمانی بسته و با بررسی موانع، با هم اندیشی کلیه‌ی مسئولین و سیاستگذاران باید سعی در برطرف کردن آن‌ها داشت.
)