هدف مطالعه حاضر، مقایسه ترکیب‌های مختلف تمرین مشاهده‌ای وتصویرسازی بر تعادل ایستابود.با استفاده از پرسش نامه اصلاح شده تصویرسازی حرکت، بیست و چهار دانش آموز دختر در دامنه سنی پانزده تا هفده سال با توانایی تصویرسازی بالا انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه (گروه تصویرسازی بعد از مشاهده و گروه تصویرسازی در حین مشاهده) تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش آزمون لک‌لک بود که به منظور تعیین میزان تعادل ایستای آزمودنی‌ها در دو مرحله قبل از مداخله و پس از شش جلسه تمرینی (60 کوشش ذهنی) توسط هر دو گروه اجرا شد. پس از 48 ساعت آزمون یادداری به منظور بررسی پایداری نتایج حاصل از مداخله اجرا شد.اطلاعات و نتایج آزمون‌ها به وسیله تحلیل واریانس دو عاملی 3*2 و آزمون t وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (0.05>p). نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون گروه تصویرسازی بعد از مشاهده وجود داشت (p0.05). این یافته‌ها پیشنهاد می‌کند که تصویرسازی بعد از مشاهده عامل مؤثری بر مدت زمان حفظ تعادل ایستا است.
)