مقدمه و هدف: یکی از صنایعی که روند رو به رشدی در حوزه بازاریابی ورزشی به خود اختصاص داده است گردشگری ورزشی است و یکی از رویکردهای نوین در عرصه بازاریابی، بازاریابی رابطه‌مند است. ازاین‌رو موانع متعددی بر سر پیاده‌سازی بازاریابی رابطه‌مند در گردشگری ورزشی وجود دارد. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و اولویت‌بندی موانع موجود بر سر راه اجرای بازاریابی رابطه‌مند در گردشگری ورزشی است. روش‌شناسی: پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از حیث روش گردآوری داده‌ها توصیفی- تحلیلی بر پایه‌ی مدل تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مبتنی بر روش میانگین هندسی است. بر این اساس پرسشنامه‌ای بر پایه مقایسات زوجی با چهار معیار و 16 زیر معیار بر اساس چهارچوب مفهومی مدل اندوبیسی (2007) تدوین و در اختیار جامعه موردنظر که ترکیبی از کارشناسان اداره کل ورزش و جوانان و کارشناسان اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان کرمانشاه (37 نفر) بود، قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل یافته‌ها حاکی از آن است که به ترتیب موانع مربوط به مؤلفه ارتباطات با درجه اهمیت 445/ .، موانع مربوط به مؤلفه اعتماد با درجه اهمیت 245/ .، موانع مربوط به مؤلفه تعهد با درجه اهمیت 166/ .، و موانع مربوط به مؤلفه تعارض با درجه اهمیت 144/ . بیشترین و کمترین اهمیت را در راستای پیاده‌سازی بازاریابی رابطه‌مند در گردشگری ورزشی را دارا است. بحث و نتیجه‌گیری: ارتباطات قلب بازاریابی رابطه مند است؛ ارتباطات بیانگر مبادله و تسهیم اطلاعات به موقع و با معنی بین-گردشگران و عرضه‌کنندگان خدمات گردشگری استان است. سطوح بالاتر ارتباطات بین گردشگران و ارائه دهندگان خدمات، احتمال ایجاد روابط بلدمدت و با دوام را بیشتر می کند.
)