چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر جنسیّت، سن و نوع رشته ورزشی بر مهارت‌های مذاکره‌ای در مربّیان ورزشی است. 85 مربّی از رشته والیبال (47 مرد، 38 زن)، 89 مربّی از رشته دو و میدانی (49 مرد، 40 زن)، و 91 مربّی از رشته کاراته (49 مرد، 42 زن)، به صورت داوطلبانه پرسش‌نامه استاندارد
مهارت‌های مذاکره‌ای پیره و پرسش‌نامه ویژگی‌های جمعیّت‌شناختی را تکمیل نمودند. یافته‌ها نشان داد بین سبک‌های مذاکره‌ای مربّیان سه رشته مختلف ورزشی تفاوت معنی‌داری وجود دارد. همچنین سبک مذاکره‌ای غالب برای مربّیان دو و میدانی سبک هنجاری، برای مربّیان والیبال سبک تحلیلی و برای مربّیان کاراته سبک واقع گرایی است. به طور کلی نتایج نشان داد که که رابطه معناداری (01/ 0= α) بین سبک‌های مذاکره‌ای مربّیان با توجّه به نوع رشته ورزشی و جنسیّت وجود دارد.
شیخعلی زاده هریس, محبوب, & تجاری, فرشاد. (1389). تأثیر جنسیّت، سن و نوع رشته ورزشی بر مهارت‌های
مذاکره‌ای در مربّیان ورزشی. پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 6(12), 39-50.
MLA
محبوب شیخعلی زاده هریس; فرشاد تجاری. "تأثیر جنسیّت، سن و نوع رشته ورزشی بر مهارت‌های
مذاکره‌ای در مربّیان ورزشی". پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 6, 12, 1389, 39-50.
HARVARD
شیخعلی زاده هریس, محبوب, تجاری, فرشاد. (1389). 'تأثیر جنسیّت، سن و نوع رشته ورزشی بر مهارت‌های
مذاکره‌ای در مربّیان ورزشی', پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 6(12), pp. 39-50.
VANCOUVER
شیخعلی زاده هریس, محبوب, تجاری, فرشاد. تأثیر جنسیّت، سن و نوع رشته ورزشی بر مهارت‌های
مذاکره‌ای در مربّیان ورزشی. پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی, 1389; 6(12): 39-50.
)