تدوین و رواسازی "مقیاس تعادل ادراک‌شده برای سالمندان"

هدف پژوهش، تدوین و رواسازی مقیاس 39-گویه‌ای تعادل ادراک‌شده برای سالمندان بود. نمونة آماری پژوهش، دو گروه سالمند (بالای 60 سال) 300 نفره از شهر اراک در سال 1393 به عنوان آزمودنی در این پژوهش شرکت کردند. داده‌ها با استفاده از مقیاس اعتماد به تعادل ویژة فعّالیّت‌ها، و مقیاس خود کارآمدی در افتادن، فرم بین‌المللی جمع‌آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل مؤلفه‌های اصلی با چرخش واریماکس، تحلیل عاملی تأییدی به روش مدل معادلات ساختاری، ضریب همبستگی و آزمون t استفاده شد. محاسبات با نرم‌افزارهای SPSS-16 و لزرل انجام شد. تحلیل عاملی اکتشافی به استخراج دو عامل "تکالیف ساده" و "تکالیف سخت" انجامید که به ترتیب 92/76 و 66/5 درصد واریانس را تبیین کرد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی مرتبة اول نشان داد که مدل اندازه‌گیری پرسشنامة تعادل ادراک‌شدة سالمندان نسبتاً مناسب و کلیه اعداد و پارامترهای مدل معنادار بود. شاخص‌های شاخص‌های توکر-لویس (TLI)، شاخص برازش تطبیقی (CFI) و شاخص برازش افزایشی (IFI) همگی بالاتر از 95/0 و نشان‌دهندة عالی بودن این مقادیر بود. بین نمرة مقیاس تعادل ادراک‌شده با مقیاس اعتماد به تعادل ویژة فعالیت‌ها همبستگی مثبت (0001/0P≤ و 91/0r= ) و با مقیاس خود کارآمدی در افتادن-فرم بین‌المللی رابطة منفی معنی‌داری دیده شد (0001/0P≤ و 83/0r= ) که مؤید روایی همگرای این مقیاس بود. نتایج آزمون t- استیودنت نشان داد که میانگین نمرة کل تعادل ادراک شدة آزمودنی‌های فاقد سابقة افتادن نسبت به همتایان دارای سابقة افتادن در یک‌سال گذشته به طور معنی‌داری بالاتر بود (0001/0P≤). ضریب همبستگی درون‌طبقه‌ای، پایایی آزمون مجدد مقیاس را تأیید کرد (01/0P≤). همسانی درونی به روش آلفای کرونباخ برای کل مقیاس 88/0 به دست آمد. این یافته‌ها، روایی و پایایی "مقیاس تعادل ادراک‌شده برای سالمندان" را تأیید کرد.
واژه‌های کلیدی؛ سالمند، تعادل، اندازه‌گیری، ویژگی‌های روان‌سنجی