تاثیر توالی تمرین بر انتقال یادگیری بین عضوهای ناهمسان در تکلیف زمان واکنش انتخابی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 دانشیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

3 دانشجوی دکتری کنترل حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

10.22080/jsmb.2019.13120.2729

چکیده

هدف و زمینه پژوهش: بررسی انتقال دوسویه یکی از مباحثی است که مدت‌ها مورد توجه پژوهشگران حیطة کنترل حرکتی بوده ولی اینکه در تکلیف زمان واکنش نیز می توان شاهد بروز انتقال دوسویه بود، مساله‌ای است که به آن پرداخته نشده است. لذا، هدف تحقیق حاضر بررسی انتقال دوسویه در تکلیف زمان واکنش انتخابی بود.
روش‌شناسی: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس‌آزمون با یک گروه کنترل بود. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی در سه گروه ۱۵ نفره ( تمرین با دو دست ، تمرین با دوپا و کنترل) قرار گرفتند. آزمودنی‌ها به مدت سه جلسه (در طول یک هفته) و هر جلسه سه بلوک 25‌ کوششی تمرین زمان واکنش انتخابی را انجام دادند و برای ارزیابی زمان واکنش، از دستگاه زمان واکنش مدل RT-888 و همچنین از پرسشنامه ادینبورگ برای مشخص کردن دست برتر و پای برتر آزمودنی‌ها استفاده شد. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون آماری تی‌وابسته و آزمون تحلیل واریانس مرکب در سطح معناداری 05/0 P≤ تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان‌دهنده تفاوت معناداری بین گروه‌های تمرینی در مقایسه با گروه کنترل بود. تمرین زمان واکنش منجر به تفاوت معنی داری در گروه تمرین با دو دست (دست‌ها ۰۰۱/0=P و پاها ۰۰۱/0=P) و دو پا (دست‌ها ۰۰۱/0=P و پاها ۰۰5/۰=P) شد.
نتیجه‌گیری: در تکلیف زمان واکنش، تمرین با یک عضو می‌تواند برای عضوی دیگر (حتی) با ویژگی‌های آناتومیکی متفاوت سودمند باشد.

کلیدواژه‌ها

پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی
دوره 18، شماره 36
آبان 1401
صفحه 225-215

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار